„Cicha depresja” coraz częściej spotykana

O depresji napisano i powiedziano już niemal wszystko. Mówiąc jednak o depresji, mamy zazwyczaj na myśli tę zdiagnozowaną jednostkę chorobową, z którą zmaga się coraz większy odsetek populacji. Jest to choroba psychiczna objawiająca się afektywnymi zaburzeniami nastroju. Niestety często osoby z zaburzeniami starają się to w różny sposób ukrywać, a także unikają badań lekarskich, udając, że nic się nie dzieje. Taki niezdiagnozowany stan zaburzeń afektywnych nazywa się „cichą depresją”.

Maskowanie problemu jest dużo groźniejsze

Przypadłość ta dotyka coraz więcej ludzi i, co gorsza, jest dużo bardziej niebezpieczna od depresji zdiagnozowanej. W wersji „cichej” zaburzenia są bowiem tłumione przez chorego, ukrywane i trudne do jednoznacznego zidentyfikowania. Choroba rzecz jasna rozwija się i nieleczona przybiera coraz dotkliwsze oblicze. Pacjent maskuje problemy, uciekając na przykład w pracę, ale też często zaniedbuje właściwą dietę czy higienę. Pomimo obniżonego samopoczucia stara się samodzielnie z tym walczyć, co niestety kończy się zazwyczaj tragicznie. Stąd też „cicha depresja” jest dużo bardziej niebezpieczna od tej wersji zidentyfikowanej. Według statystyk z depresją zmaga się około 350 mln ludzi na całym świecie. Biorąc jednak pod uwagę maskowane przypadki, tak naprawdę liczba chorych nie jest znana.

Objawy „cichej depresji”

W chorobach układu nerwowego pacjenci często nie zdają sobie sprawy z tego, że mają problem, i tak też jest w przypadku „cichej depresji”. Ukrywają co prawda pewne swoje, nazwijmy to, trudności z samopoczuciem, ale nie mają świadomości, że jest to poważna jednostka chorobowa. Ta nieświadomość czyni zaburzenie dużo bardziej niebezpiecznym. Dużo łatwiej rozpoznać chorobę u swoich bliskich czy znajomych przez osoby drugie.

Przyjrzyjmy się, jakie są to zazwyczaj symptomy:

• zmienne nastroje – potrafiące wznosić się i opadać od pełnego zadowolenia do rozdrażnienia i znużenia. Objawy te nie zawsze są widoczne zewnętrznie, ponieważ pacjent może je skutecznie ukrywać, sztucznie udając radość lub zadowolenie. Zachowanie takie nie sprzyja diagnozie, a tym samym walce z chorobą;
• izolacja z życia społecznego – charakteryzuje się unikaniem ludzi. Osoby dotknięte chorobą rezygnują ze spotkań ze znajomymi czy współpracownikami, unikają przebywania w miejscach publicznych (kina, teatry, restauracje), często też niechętnie uczęszczają do szkoły czy pracy. W dalszych etapach potrafią nawet opuszczać zajęcia oraz zaniedbywać pracę. Z osób dotychczas towarzyskich stają się samotnikami i domatorami. Te objawy są już dużo łatwiejsze do zaobserwowania;
• porzucenie zainteresowań lub hobby – to również symptom, którego nie należy bagatelizować. Dotychczasowe zamiłowania, zainteresowania i pasje osoba chora zaczyna bagatelizować i rezygnować z nich. Brak bodźców do kontynuacji swoich rozrywek to niestety bardzo częste objawy zaburzeń afektywnych;
• niezdrowa dieta – skutkuje zazwyczaj albo gwałtownym przybraniem na wadze, albo spadkiem masy ciała. Ma to związek z nieracjonalnym objadaniem się, ewentualnie głodzeniem. W pierwszym przypadku osoby te spożywają zazwyczaj niezdrowe produkty, na przykład słodycze, objadają się kilka razy dziennie. W odwrotnej sytuacji niemal nic nie jedzą, co grozi anoreksją;
• popadanie w nałogi – to również nierzadki symptom „cichej depresji”. Cierpiący na opisywane zaburzenie, w ucieczce od problemów, sięgają zazwyczaj po alkohol, tytoń lub inne substancje odurzające. W używkach szukają zapomnienia, jednakże one tylko wzmagają kolejny problem, a jednocześnie pogłębiają główną jednostkę chorobową;
• pracoholizm – to rodzaj ucieczki chorego od problemów. Pacjent przesadnie oddaje się pracy zawodowej (lub innej), aby tylko czymś się zająć i nadmiernie nie myśleć. Jest to również jeden ze sposobów świadomego maskowania swoich zaburzeń;
• spadek energii – częsty objaw depresji. Pomimo silnego zaangażowania w różne zajęcia, osoba dotknięta „cichą depresją” tak naprawdę słabnie, spada u niej poziom energii, czuje zmęczenie, co jednak na początku próbuje przełamać. Odczuwalne jest przewlekłe zmęczenie, ospałość i niechęć do czegokolwiek. Każdy rodzaj depresji (w tym „cicha”) wiąże się z lękami, niepokojem i poczuciem beznadziejności. Pacjent jest w stanie walczyć z tym tylko na lżejszych poziomach zaburzeń. Postęp choroby niestety prowadzi do stanów ciężkich, nie pozwalających już na ukrycie problemów przed światem zewnętrznym;
• zaburzenia snu – pomimo wspomnianej ospałości to również istotny, niepokojący objaw. Ciągłe rozmyślania, lęki myślowe czy niska samoocena nie pozwalają na dobry sen. Chory często zasypia na krótki okres (na przykład godzinę), po czym wybudza się, nie mogąc już do rana zasnąć. Permanentny niedobór snu prowadzi z kolei do kolejnych zaburzeń w organizmie, a więc tworzy się zamknięte koło.

Ważna uwaga!

Są to najczęstsze objawy „cichej depresji”, choć mogą wystąpić i inne. Bądźmy więc czujni, zarówno w stosunku do własnej osoby, jak i osób z najbliższego naszego otoczenia. Ta choroba, jak sama nazwa wskazuje, atakuje po cichu, a więc może być na początku nieusłyszana i niezauważona. Zignorowana prowadzi jednakże do poważnych powikłań i jest zalążkiem wielu innych zakłóceń funkcjonowania organizmu. Jeśli zauważymy coś niepokojącego, nie zwlekajmy z szukaniem pomocy. 

Bibliografia: 1. Kania-Oczko, Eliza. „7 zachowań, które ujawniają, że ktoś ma ‘cichą depresję’”. Medonet.pl, 16 maja 2025. Dostęp: https://www.medonet.pl/psyche/zaburzenia-psychiczne%2C7-zachowan–ktore-ujawniaja–ze-ktos-ma-cicha-depresje,artykul,52014370.html. 2. „Objawy cichej depresji”. PokonajLek.pl, 25 lutego 2025. Dostęp: https://pokonajlek.pl/objawy-cichej-depresji/. 3. „Tak ukrywa się ‘cicha depresja’. Siedem znaków, po których ją rozpoznasz”. Porad-nikZdrowie.pl, 20 stycznia 2023. Dostęp: https://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/psychiatria/tak-ukrywa-sie-cicha-depresja-7-znakow-po-ktorych-ja-rozpoznasz-aa-aqdU-N8TY-KR.html.

Suplement diety. Produkt przeznaczony dla osób dorosłych. Nie należy przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Suplement diety nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Zalecany jest zrównoważony sposób żywienia i zdrowy tryb życia. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci. Produkt nie posiada właściwości leczniczych. Stosować zgodnie z informacją zawartą na opakowaniu.